[:el]
Η Ροδιόλα η ροδόχρους (Rhodiola rosea) ή ράβδος του Ααρών (Aaron’s rod), είναι ένα πολυετές ανθοφόρο φυτό , που α ναπτύσσεται στις ψυχρές περιοχές του κόσμου, περιλαμβανομένου μεγάλου τμήματος της Αρκτικής, της Κεντρικής Ασίας και τις ορεινές περιοχές της Ευρώπης, όπως τις Άλπεις και τα Καρπάθια Όρη. Αναπτύσσεται σε θαλάσσια βράχια και στα βουνά σε υψόμετρα έως 2.280 μέτρα.
Η πρώτη φορά που περιγράφηκε η ροδιόλα, ήταν από τον Διοσκουρίδη στο «Περὶ ὕλης ἰατρικῆς». Τα στοιχεία που κάνουν την ροδιόλα μοναδική και της προσφέρουν αυτές τις ιδιότητες είναι οι πολυφαινόλες και τα φαινυλοπροπενοειδή. Η πιο γνωστή χρήση του βοτάνου είναι για τις αντικαταθλιπτικές του ιδιοτήτες και χρησιμοποιείται ευρέως ώς φυσικό αντικαταθλιπτικό αλλά για την μείωση του άγχους. Η δράση αυτή της ροδιόλας έγκειται στη εμπλοκή του για την έκκριση σεροτονίνης ή αλλιώς την ορμόνη της χαράς!
Η σεροτονίνη είναι ενας νευροδιαβηβαστής του εγκεφάλου και παράγεται στον οργανισμό από το απαραίτητο αμινοξύ τρυπτοφάνη . Απαραίτητο αμινοξύ σημαίνει ότι δεν το παράγει το σώμα μα και άρα πρέπει απαραιτήτως να ληφθεί από την διατροφή. Είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό άλλωστε ότι αυξάνοντας τη σεροτονίνη προκαλείται ελάττωση του λίπους , χωρίς να γνωρίζουμε όμως τον πλήρη μηχανισμό.
Ο Kavel Ashrafi του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στον Σαν Φραγκίσκο πραγματοποίησε κλινική έρευνα από την οποία προέκυψε, ότι η σεροτονίνη υποβοηθά τον οργανισμό να «αποφασίζει» κατά πόσον θα κάψει περισσότερες θερμίδες ή θα τις αποθηκεύσει ως λίπος.
Επιπλέον η έλλειψη σεροτονίνης εξηγεί τις λιγούρες που εμφανίζονται για κατανάλωση υδατανθράκων, (γλυκά, ψωμιά). Σε ορισμένους ανθρώπους εμφανίζεται μια έντονη επιθυμία για σοκολάτες, και ζυμαρικά, πρόκειται για το «σύνδρομο των υδατανθράκων», τα συμπτώματα του οποίου συνδυάζονται μερικές φορές με ισχυρή επιθυμία για φαγητό, που έχει ως επακόλουθο την αύξηση του βάρους.
Γράφει :
Νικολέτα Χατζηπαπά
Msc Διαιτολόγος- Διατροφολόγος
AUTh PhD Candidate[:]